Οχι στο διαίρει και βασίλευε που ακολουθεί η κυβέρνηση. Γιατί:

1. Χωρίς ισχυρό δημόσιο τομέα δεν υπάρχει ανάπτυξη του ιδιωτικού γιατί αν υπήρχε οι πολιτικές αυτές που δεν έχουν εγκριθεί απο το λαό δεν θα εφαρμόζονταν.
Θα υπήρχαν θεσμικές αντιστάσεις αν δεν τηρούταν το Σύνταγμα και οι πολιτικοί που έχουν όλες τις αρμοδιότητεςχωρίς ευθύνες θα το σκεφτόντουσαν πριν πάρουν αποφάσεις και
2.Οταν ένας επέλεξε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και οχι ιδιωτικός ήταν επιλογή όπου σύμφωνα με την οποία θα ζούσε με σταθερό μισθό, χώρίς δεύτερη εργασία, χωρίς εφάπαξ άν απολυθεί με μόνο θετικό την μονιμότητα και αυτό για να υπάρχει συνέχεια στη λειτουργία του κράτους. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΏΠΩΝ ΣΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 2ΟΟ9 ΤΕΛΟΣ 2010 ΑΛΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΊ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥΣ. Αντίθετα ο ιδιωτικός υπάλληλος όλα τα προήγουμενα χρόνια είχε ασυλία με τις συμβάσεις, έκανε δευτερη και τρίτη δουλειά, έμπαινε στι επιχειρήσεις όπως τουριστικές, ιδιωτικά σχολεία, μετά στο ταμείο ανεργίας και δούλευε παράλληλα χωρίς να τα δηλώνει. Οταν δε απολυόταν έπαιρνε και εφάπαξ ενώ άμεσα έβρισκε δουλεία και επαιρνε και το επίδομα στο ταμείο ανεργίας.